Ο γιαλός δεν είν΄στραβός, αλλά όπως δείχνουν τα πράγματα "κακώς αρμενίζουμε"! Το καράβι της εθνικής μνημοσύνης πήρε λάθος ρότα. Και οι καπεταναίοι-διαχειριστές του ταξιδιού, όπως φάνηκε με τη στάση, τις επιλογές και τις ομιλίες τους, κατόρθωσαν το ακατόρθωτο. Να υποβιβάσουν και τελικώς να καταστρέψουν ένα μεγάλο γεγονός, που ούτε εκείνοι, ούτε εμείς, θα ξαναζήσουμε στις μέρες μας. Αυτό ήταν και πέρασε, δεν επιστρέφει, δεν αντιστρέφεται!
Μια σειρά απο λάθη στην διοργάνωση, συστηματικές παραλείψεις, άγνοια των στοιχειωδών κανόνων της εθιμοτυπίας και πολύ γέλιο, συνέθεσαν την εικόνα-αποτέλεσμα του εορτασμού της Αθήνας, που περιορίσθηκε στην νομεγκλατούρα και παραμέρισε την ουσία...
Από την "τενόρο" που επιλέχθηκε να ψάλλει τον Εθνικό Ύμνο, την αμφίεση της Προέδρου της Επιτροπής, την προσβλητική αντιμετώπιση θεσμών (όπως η Εκκλησία) έως τον αποκλεισμό, λόγου χάριν των εκπροσώπων των Ενόπλων Δυνάμεων από το επίσημο δείπνο προς τιμήν των ξένων ηγετών.
Προσκλήθηκαν πρώην πρωθυπουργοί; Προσκλήθηκε ο τέως Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος; Δεν έπρεπε να παρίστανται στις εκδηλώσεις αυτές; Ή μήπως δεν έφτανε η ποσότητα των φαγητών του γνωστού σέφ;
Γελάει το Πανελλήνιο με τις ατέλειες, αλλά και με τις "ψευτοπροοδευτικές υπερβάσεις". Κουβέντα από την κυρία Πρόεδρο της Δημοκρατίας στον διπλό χαρακτήρα του μείζονος εορτασμού. Δηλαδή τον εθνικό και θρησκευτικό. Με απούσα την Εκκλησία και την εκπροσώπησή της, προφανώς επειδή κάποιοι φρόντισαν να αποσιωπήσουν την προσφορά της στην Επανάσταση του 1821, ακούσαμε τις γνωστές θεωρίες περί του Διαφωτισμού... Λες και ο Γέρος του Μωρηά, ο Μακρυγιάννης, ο Νικηταράς, ο Κανάρης, ο Ανδρούτσος και οι άλλοι, ακολουθούσαν τις...τάσεις των ξένων.
Η Αλήθεια είναι ότι δεν αγωνίστηκαν για το...ψωμί. Αγωνίστηκαν με ένα, μοναδικό και ηχηρότατο σύνθημα: "Για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία".
Αυτή την Ελευθερία εξακολουθούμε να αναζητούμε και σήμερα. Και δεν μπορούμε να τη γιορτάσουμε με υποθηκευμένη τη χώρα για 99 χρόνια!